Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

Έξοδος Αυγούστου



                       Κάθε μήνας Αύγουστος (Χανιά)

                       Κοίτα σκοτεινιάζει.
                       Το λιμάνι φεγγάρι που ανάβει.
                       Κόκκινο το τζάμι
                       κι η ζωή μες το κύμα που σβήνει.
                       Δε μ’ αφήνει...

                       Κάθε μήνας Αύγουστος, θάλασσα φωτιά,
                       τούτη η πόλη είναι εδώ για πάντα.
                       Κάθε μήνας Αύγουστος, τρέλα του Νοτιά.
                       Μέσα στα σοκάκια ξέφυγε η καρδιά,
                       εμείς θα μαστε εδώ για πάντα.
                       Πώς ν’ αντέξει ο θάνατος τέτοια μοιρασιά...

                       Πες μου, πόσο ακόμα,
                       το μελτέμι θα σπρώχνει κοντά σου.
                       Μέθυσε όλη η νύχτα
                       κι εγώ αλλάζω μορφή στα φιλιά σου.
                       Στα φιλιά σου...

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΣΙΡΑΣ - ΚΑΘΕ ΜΗΝΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ (ΧΑΝΙΑ)
Στίχοι, μουσική: Κώστας Λειβαδάς 

Από τον δίσκο "30+κάτι"




                      ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΣ

                      Τον Αύγουστο που μου χρωστάς, τον ξέχασες
                      σ’ απόσταση αναπνοής και μ’ έχασες
                      κι αυτό το καλοκαίρι χαραμίστηκε
                      φθινόπωρο κι η αγάπη μας βυθίστηκε

                      Τ  αυγουστιάτικο φεγγάρι δεν το βρήκαμε
                      πιο νωρίς ήρθ’ ο Σεπτέμβρης και χαθήκαμε
                      πώς χωρίσαμε με τόση ευκολία
                      φθινόπωρο θα πει μελαγχολία

                      Τον Αύγουστο που μου χρωστάς, τον ξέχασες
                      τις θέσεις που κρατήσαμε τις πέταξες
                      δυο ξένα χέρια τώρα πια σε δέχονται
                      και τα αισθήματα μου επιστρέφονται

                      Τ  αυγουστιάτικο φεγγάρι δεν το βρήκαμε
                      πιο νωρίς ήρθ’ ο Σεπτέμβρης και χαθήκαμε
                      πώς χωρίσαμε με τόση ευκολία
                      φθινόπωρο θα πει μελαγχολία

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ - ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΣ
Μουσική: Μάριος Τόκας, στίχοι: Φίλιππος Γράψας

Από τον δίσκο "Παρέα μ έναν ήλιο"

Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

Πιέρ Ρεβερντύ, "Το πύρινο νήμα"


(Amedeo Modigliani, "Pierre-Reverdy")


Το πύρινο νήμα


Η γη κυλάει στην παρακμή της
Η γη πλημμύρισε από σκόνη
Φώτα γαλάζια της πρωίας
Στις σπίθες του κρατήρα
Στη θερμή κόρη του ματιού που ξετυλίγει την αιχμή της
Στα βλέφαρα τα φτιασιδωμένα με όνειρα που καταρρέουν
Μια λάσπη παραισθήσεων κατακλύζει το πεζοδρόμιο
Μέσα στην αθλιότητα των χεριών
Η κενή ομιλία που κρέμεται
Το βαθουλό βάζο όπου διατηρείται η καρδιά
Όλο το αίμα μου σαν ξίδι
Πάνω στης δυστυχίας το σκοινί με τους κόμπους
Είχα λάβει όλα τα μέτρα μου
Και τώρα κοιμούμαι ως το καινούργιο σύνθημα
Μέσα στο τούνελ που διακόπτεται από ψεύτικα ανοίγματα
Στη βαρειά νύχτα τη γεμάτη ωμότητες
Τιποτένιες λύπες που με περιμένουν



Μετάφραση Τάκης Βαρβιτσιώτης




Από το βιβλίο «PIERRE REVERDY, εκλογή ποιημάτων 1915 - 1966» εκδ. ΑΡΜΟΣ, 2007.

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

Σαλβατόρε Κουαζίμοντο, "Μιλάνο, Αύγουστος 1943"

(Το θέατρο "Lirico", Μιλάνο, Αύγουστος 1943)

ΜΙΛΑΝΟ, Αύγουστος 1943

Μάταια ψάχνεις μες στην σκόνη
χέρι φτωχό, είναι νεκρή η πόλη.
Είναι νεκρή: ακούστηκε η τελευταία έκρηξη
στην καρδιά της Διώρυγας. Και το αηδόνι
γκρεμίστηκε ψηλά απ’ την κεραία του μοναστηριού
που κελαηδούσε πριν το δειλινό.
Μη σκάβετε πηγάδια στις αυλές:
Οι ζωντανοί πια δε διψούν.
Μην αγγίζετε τους νεκρούς, έτσι κόκκινους, έτσι πρησμένους:
Αφήστε τους στο χώμα της αυλής τους:
Η πόλη είναι νεκρή, είναι νεκρή.

Μετάφραση Θανάσης Κουτλής


Από το βιβλίο «Οκτώ Ιταλοί Ποιητές», εκδ. ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ 2000

Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

Jim Morrison, "Summer’s almost gone"




                              SUMMER’S ALMOST GONE

                              Summer’s almost gone
                              Almost gone
                              Yeah, it’s almost gone
                              Where will we be
                              When the summer’s gone?

                              Morning found us calmly unaware
                              Noon burn gold into our hair
                              At night, we swim the laughin’ sea
                              When summer’s gone
                              Where will we be?

                              Summer’s almost gone
                              We had some good times
                              But they’re gone
                              The winter’s comin’ on
                              Summer’s almost gone


THE DOORS - SUMMER’S ALMOST GONE





                              INDIAN SUMMER

                              I love you the best
                              Better than all the rest.
                              That I meet in the summer.
                              Indian Summer.
                              I love you the best
                              Better than all the rest.


THE DOORS - INDIAN SUMMER

Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου, "Προχωρημένος Αύγουστος"




ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ


Προχωρημένος Αύγουστος
και τίποτα στον ορίζοντα
Ούτε ένα τόσο δα λευκό πανί
ούτε μια αράδα ποίημα

Κι εσύ με πούλησες Αύγουστε;

Παρωχημένε μήνα μου
Φυλλάδια φροντιστηρίων
φύλλα που κοκκίνισαν
φιλιά που δε δόθηκαν

Et tu Auguste?

Εκποιημένε Δριμάρη
Φιλίες που ξεμακραίνουν
μέρες που μικραίνουν
γέλια που λιγοστεύουν

Πόσα πήρες δύσμοιρε;

Προχωρημένος Αύγουστος
προχωρημένη παρακμή
προχωρημένη σήψη… θλίψη
άλλη μια μαχαιριά στα πλευρά της νιότης

Κι εγώ που τόσο σε πίστεψα έκπτωτε...





Από την ενότητα: Το ακρόπρωρο της «Ερατώς»
ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ - ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ, Ενδυμίων 2012.

Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

Δημήτρης Ιορδ. Καρασάββας, "Τα φεγγάρια του Αυγούστου"



*

Έπρεπε να βρει τα ναύλα
για την επιστροφή
γιαυτό άρχισε να σχεδιάζει
χάρτες ναυτικούς
πορτολάνους και ανάγλυφα νησιών
Συνεργάτες είχε κάποιους γλάρους
που του ’διναν πληροφορίες από ψηλά
Έτσι έμαθε να αποτυπώνει
στα σχέδια του
τα πάντα
Και τα ναυάγια και τα κουφάρια
των ναυτικών…
Όσοι προμηθευότανε τα έργα του
για την τελειότητά τους
τον είχανε ονομάσει
ο Πανόπτης!...


Από την ενότητα: Ο Γλάρος (2000)



*

Ίσα με τα δυό αυγουστιάτικα φεγγάρια
κράτησε εκείνη η θερινή
Σύναξη των Ποιητών στη Δωδώνη
Ανάμεσα στα όσα αποφασίστηκαν
εκτός του ύφους, της ρίμας και του μέτρου
τέθηκε πάλι το θέμα της καλλλιγραφίας
Τα γραπτά τους για να έχουν ισχύ
στον Κόσμο των Θνητών
πρέπει να γράφονται με καλοξυμένο
καλάμι βουτηγμένο στο αίμα
Εφεξής θα επικαλούνται τον Λοξία
να ’ναι Οδηγητής στις ενοράσεις τους
Κάθε Ποίημα θα κρέμεται πλέον
Σπονδή, στη Μαγική Δρυ
Οι Ποιητές Ομόφωνα Απεφάνθησαν


Από την ενότητα: Μια Πράσινη Θάλασσα (2001)



*

Υπάρχει μια Μαύρη Τρύπα
κάπου στην Θάλασσα των Σαργασών
που σε βγάζει στη σκοτεινή πλευρά
της Σελήνης
Οι ναυτικοί που επέστρεψαν
μιλούν για ένα μεγάλο λιμάνι γεμάτο
ιστιοφόρα από την Μινωική Κρήτη


Από την ενότητα: Επικίνδυνα Όνειρα (2002)



*

Τι είναι άραγε ο Χρόνος;
Ένας Δρόμος
Που πρέπει να διαβούμε
Ή το σχοινί του Σχοινοβάτη;
Μας καλεί να οδοιπορήσουμε
Ή να ακροβατήσουμε;
Να κουραστούμε ή να πέσουμε;


Από την ενότητα: Σκοτεινή Θάλασσα (2003)



*

Εύκολο σταυρόλεξο, κατέληξες
και δεν σε προτιμούν πια
οι απαιτητικοί λύτες
Πανεύκολες οι ερωτήσεις σου
δεν δυσκολεύουν κανέναν
Σε βολεύουν
οι γρήγορες απαντήσεις
Κρατάς τον χρόνο της λύσης σου
και σέβεσαι μόνον εκείνους
που σε τελειώνουν γρήγορα
Που ’ναι άραγε εκείνη η παλιά αίγλη
της απροσπέλαστης αριστοκρατικότητας;
Τώρα πια που τα χρόνια πήρανε μαζί τους
τον ακατανίκητο εγωισμό
κατάντησες μια εύκολη λύση…


Από την ενότητα: Η Παλιά Μπε Εμ Βε (2004)



Από τη συλλογή «Τα φεγγάρια του Αυγούστου»
Εκδ. “Η ΣΥΝ(+)είδηση” 2006



BEETHOVEN - MOONLIGHT SONATA (Mvt 1)

Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

Νίκος Γκάτσος, "Του φεγγαριού"



Στου Διγενή τα κάστρα
(Η τρελή του φεγγαριού)

Ψηλά στου Διγενή τ’ αλώνια
τις νύχτες του καλοκαιριού
του κάτω κόσμου τα τελώνια
με λεν τρελή του φεγγαριού.

Μα εγώ χρυσόβουλο κρατάω
από καιρούς βυζαντινούς
και τ’ άγρια βάθη που κοιτάω
δεν τα χωράει ανθρώπου νους.

Ψηλά στου Διγενή τα κάστρα
στον τάφο του νεκρού παλικαριού
τα νυχτοπούλια κάτω απ’ τ’ άστρα
με λεν τρελή του φεγγαριού.

ΕΛΛΗ ΠΑΣΠΑΛΑ - ΣΤΟΥ ΔΙΓΕΝΗ ΤΑ ΚΑΣΤΡΑ
Μουσική: Μ. Χατζιδάκις, στίχοι: Ν. Γκάτσος


Χάρτινο το φεγγαράκι

Θα φέρει η θάλασσα πουλιά
κι άστρα χρυσά τ’ αγέρι
να σου χαϊδεύουν τα μαλλιά
να σου φιλούν το χέρι.

Χάρτινο το φεγγαράκι
ψεύτικη ακρογιαλιά
αν με πίστευες λιγάκι
θα ’σαν όλα αληθινά.

Δίχως τη δική σου αγάπη
δύσκολα περνά ο καιρός.
Δίχως τη δική σου αγάπη
είναι ο κόσμος πιο μικρός.

Χάρτινο το φεγγαράκι
ψεύτικη ακρογιαλιά
αν με πίστευες λιγάκι
θα ’σαν όλα αληθινά.

ΝΑΝΑ ΜΟΥΣΧΟΥΡΗ - ΧΑΡΤΙΝΟ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ
Μουσική: Μ. Χατζιδάκις, στίχοι: Ν. Γκάτσος

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013

Φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται



ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Μα γιατί το τραγούδι να ’ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ’ την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και μ’ έπνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις.

Σ’ αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις.

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό.

Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το ’χει δει.

Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή.

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό.


ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Στίχοι, μουσική: Νίκος Παπάζογλου

Από τον δίσκο "Χαράτσι"

Δευτέρα 19 Αυγούστου 2013

Βασίλης Δασκαλάκης, "Επιστροφή"


ΛΕΝΤΑΣ 1938 (ΦΩΤΟ NELLY'S)

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Όσο το φεγγάρι λαμπρότατο ξεδιπλώνεται
τριγυρίζω σε πορφυρά σκοτάδια
ακούγεται το νανούρισμα της Λέαινας
από το ακρωτήρι

Ο φιδίσιος δρόμος με οδηγεί
στο βυθό του μυαλού
βλέπω τα δάχτυλά μου στρατιώτες
αποδεκατισμένους

...αγέρας ξερός, βουτά στα καΐκια
σε μια ραστώνη Λιβυκή βρίσκεται η αγάπη μου
τα σώματά μας χρυσίζουν πάνω στο λόφο
κάτω από τον αχό
κούφιας λύρας



Από τη συλλογή «Διαδικασία Αναβολής», Ενδυμίων 2011

RENZO ARBORE - LUNA ROSSA
(Antonio Vian - Vincenzo de Crescenzo)

Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

Γιώργος Σταυριανός, "Οι φόβοι του Μεσημεριού"



ΟΙ ΦΟΒΟΙ ΤΟΥ ΜΕΣΗΜΕΡΙΟΥ

Οι γρίλιες μού φέρνουν την αντηλιά
από το απέναντι σοκάκι,
σιωπή,
ακόμα και η βρύση σταμάτησε να στάζει,
όλα είναι λουσμένα στο μεσημέρι,
όλα είναι σιωπή
και φόβος,
μόνο μια μύγα δεν κουράστηκε να φέρνει κύκλους
μες το καυτό το απομεσήμερο,
με μάτια ορθάνοιχτα
παρακολουθώ μηχανικά τους επίμονους περίπατους της.

Μες το δωμάτιο πλανιέται ακόμα
η μυρουδιά του δεκαπενταύγουστου.
Η Μαρία ήρθε αμέσως μετά την εκκλησία
ντυμένη στα κόκκινα
και φεύγοντας
ξέχασε πάνω στην καρέκλα της
ένα ματσάκι βασιλικό κι αρισμαρί
που συνήθιζε να βάζει μες στα σφιχτά της στήθη.
Τα μάτια μου έπεσαν στο ασυμμάζευτο ακόμα τραπέζι της Κυριακής,
κανείς δεν είχε την δύναμη την ώρα τούτη
την περίεργη να το συμμαζέψει,
όλοι περιμέναμε να έρθει το απόγευμα,
όλοι περιμέναμε να σβήσει το μεσημέρι.

Οι φόβοι που με κυρίευαν
άρχιζαν πέρα απ’ την κλεισμένη πόρτα του δωματίου,
πιο κει ήταν το δέος,
η άγνοια,
η ακατανόητη πίκρα
που σου άφηνε η ζωή στ’ άπλετο φως του καλοκαιριού,
η σκιά του απογεύματος μεγάλωνε, μεγάλωνε,
οι αυλές γεμίζανε δροσιά,
οι πόρτες άνοιγαν,
οι φόβοι του μεσημεριού ξεθώριαζαν
έτσι καθώς δινόμουνα σιγά σιγά στην αγκαλιά της νύχτας.

Ήσουνα πάντα με την παρέα του Γιάννη
και όταν σε έβλεπα από μακριά
μια χαρά πρωτόγνωρη γέμιζε την καρδιά μου,
οι χτύποι της δυνάμωναν
κι όταν πια συναντιόμασταν
τα μάτια σου γινόντουσαν πελώρια
και ένα παίξιμο στα χείλη σου πρόδιδε την αγάπη,
ήταν η ώρα που η σκιά
έφτανε μέχρι τις γέρικες ελιές του θείου Γιώργου.

Δε θυμούμαι πια πότε σταμάτησα να σε συναντώ.
Ξέχασα ακόμη και το όνομα σου!
Την ώρα τούτη που η βρύση σταμάτησε να στάζει
και που η μάνα δεν ονειρεύεται στο διπλανό κρεβάτι,
μόνο μια μύγα βουίζει επίμονα μέσα σε ένα δωμάτιο
όπου πια δεν υπάρχει παρά το κενό...

ΚΑΤΙΑ ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗ - ΟΙ ΦΟΒΟΙ ΤΟΥ ΜΕΣΗΜΕΡΙΟΥ
Κείμενο, μουσική: Γιώργος Σταυριανός


(Περιέχεται στην ομώνυμη δισκογραφική δουλειά του Γ. Σταυριανού)

Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

4 pieces of Summer's Rock





THE LOVIN' SPOONFUL - SUMMER IN THE CITY
(Written by J. Sebastian, M. Sebastian & S. Boone)


JANIS JOPLIN - SUMMERTIME
(Written by D. Heyward, G. & I. Gershwin)




THE WHO - SUMMERTIME BLUES
(Written by E. Cochran & J. N. Capehart)


SCORPIONS - HOLIDAY
(Written by R. Schenker & K. Meine)