Παρασκευή 4 Απριλίου 2014

Γιώργος Κασαπίδης, "Εκσκαφέας αοράτων"




ΝΤΕΚΟΡ

Εκεί η θάλασσα κι ο ήλιος ο υπερόπτης
λιγάκι παραπέρα, ώσπου απρόσμενα
νυχτώνει μέρα μεσημέρι μες στο ποίημα.

Κρύβομαι στ’ άδυτα των στίχων και τρομάζω
πιότερο απ’ όλα τη δική μου σκέψη
παρά τους ίσκιους των παλιών δωμάτων.

Λούτρινο πια κουρνιάζει το κοράκι στο σαλόνι
ανίσχυρο, δίχως τους Πόε και τους ποετίσκους
και δίχως την ανταμοιβή του χρόνου
που έπαιξε κάποτε το ρόλο του συμβόλου.

Το φοβερό εκείνο nevermore
δεν συγκινεί κανέναν πλέον και δικαίως
αφού τα πάντα περιστρέφονται ευστόχως, πλην
σαφώς, στα μπαρ με το καλύτερο ντεκόρ.




ΜΑΚΡΑΝ ΤΩΝ ΕΡΗΜΩΝ ΥΔΑΤΩΝ

Τι συλλογιούνται τάχα οι χωρικοί
στα πέριξ της επωνύμου λίμνης Βόλβης

Πώς αντιδρά το σώμα των ψαράδων
στις θωπείες της αυγής

Τι νοσταλγεί η βάρκα η άμοιρη
στην άκρια της όχθης αναποδογυρισμένη;

Τρεις ερωτήσεις (κι άλλες πόσες;)
δίχως μιαν έστω πειστική απάντηση, καθώς
το λεωφορείο διασχίζει με εκατό και πλέον
χιλιόμετρα την άσφαλτο. Ήδη διακρίνεται
στο βάθος η επόμενη λίμνη.

– Τι ωφελούν οι λογισμοί στα πέριξ
ή εντός των έρημων υδάτων, όταν
η ανύποπτη συνταξιδιώτισσα στη δίπλα θέση
δεν έχει πει κουβέντα επί ογδόντα ολόκληρα
λεπτά, και μ’ εμφανή προκλητικότητα ολόγυμνη
μέσα στα μαύρα ρούχα της αποκοιμάται!




ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ
ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΣΦΑΛΜΑΤΩΝ

Το μονοπάτι που κατηφορίζει προς τη θάλασσα
οραματίζεται να γίνει κάποτε η Μεγάλη Λεωφόρος
που με ταχύτητα θα διασχίζουν
των αδηφάγων τουριστών τα ευτυχισμένα στίφη.

Την οχλαγωγία προσδοκά κι έπαψε πια
ν’ ακούει τα πουλιά στα δέντρα και στους θάμνους.
Οι μελωδικοί τους ύμνοι πλέον δεν το συγκινούν
ούτε και τα υπέροχα δοξαστικά τους.

Έχει το άλλοθι της μοναξιάς, αλλά στο βάθος
γνωρίζει καλά πως δεν θ’ αντέξει τους εκσκαφείς
μήτε το πρώιμο της ταφόπλακας, το τίμημα
του σφάλματος, το βάρος της ασφάλτου.




Από τη συλλογή «Εκσκαφέας αοράτων», Οι εκδόσεις των φίλων, 2013

Σημείωση: Μπορείτε ακόμη να διαβάσετε (με κλικ στους τίτλους):
όπου με χαρά είχαμε πρωτοδημοσιεύσει αντιπροσωπευτικά δείγματα γραφής από τη νέα ποιητική συλλογή του Γιώργου Κασαπίδη.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου