Άννα Ρούσσου, "Άλγος αλλήλων"

*  *  *

Μόνη

με τα πεθαμένα

μονάκριβα

μετρώ

τους τοκετούς της θλίψης

παραμένοντας εδώ

τραγική διαφάνεια

στο έρεβος των ανθρώπων.

*  *  *

Μην αποστρέψεις

το πρόσωπό σου

από μένα

δεν είμαι

το κενό

αλλά

ένας άνθρωπος

που ο χρόνος

και

η μοναξιά

τού σχημάτισαν

σπίλους

για να τον ξεχωρίσεις.

*  *  *

Ανθίζουν

στα σκοτάδια

τα ανθρωπάρια.

Προσκυνητές δουλοπάροικοι.

Κάθε που οι τριγμοί

μάς πλησιάζουν

στον Άδη.

*  *  *

Χωρίς σχήμα

γυρίζεται στον άνεμο

το δράμα σας.

Η άπνοια

είναι

ο θάνατός σας.

Από τη συλλογή «ΑΛΓΟΣ ΑΛΛΗΛΩΝ», εκδ. Αίολος, 2007