Γιάννης Στρούμπας, "Δύο ποιήματα"

ΣΥΡΜΟΣ

Εκκρεμότητες στριμώχνονται

στα βαγόνια του συρμού.

Κοντανασαίνουν

πλάι στο ηχητικό σήμα.

Δεν βολεύονται

σε κάθισμα.

Όρθιες παραφυλούν,

έτοιμες να πεταχτούν

στην επόμενη στάση.

Εκκρεμότητες στριμώχνονται

στα βαγόνια του συρμού.

Η ανεμελιά

αδικαιολογήτως απούσα.

Στην ηλεκτρισμένη ροή

η αδράνεια

δεν είναι του συρμού.

ΡΑΓΕΣ

Στέκει πίσω απ’ τη γραμμή ασφαλείας

περιμένοντας τον συρμό

πρόσωπο οργωμένο

από βάσανα και χρόνια

μέτωπο υπερσιβηρικός

απ’ ανατολή σε δύση

αναγγέλλεται ο συρμός

προσερχόμενος τελετουργικά

ένα βήμα μπρος

− λέω θα πέσει! −

τσακώνει την ανησυχία μου στον αέρα

και μου λέει με το βλέμμα της στο μέτωπο:

«Παιδί μου,

εμένα οι ράγες τούτες

χρόνια τώρα σηκώνουν

βαγόνια προς στρατόπεδα συγκέντρωσης·

έναν απλό συρμό

θα φοβηθώ;»

Τα δύο ποιήματα του Γιάννη Στρούμπα, δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Θευθ, οι δύο όψεις της γραφής, τχ2, Μάρτιος 2016.