Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2017

Έμιλι Ντίκινσον, "Ποιήματα"





[Fr 39/J49]


Μονάχα δυο φορές έχασα τόσα,
Κι έγιν’ αυτό στη χλοερή τη γη.
Δυο φορές μπρος καθώς ο επαίτης
Στην πύλη του Θεού έχω σταθεί!

Οι Άγγελοι − δυο φορές κατήλθαν
Το απόθεμά μου για να επιστραφεί −
Κλέφτη! Τραπεζίτη − Πάτερ!
Γι’ ακόμη μια φορά είμαι φτωχή!


[1858]

Μετάφραση: Άρτεμις Γρίβα







[Fr 338/J241]


Το βλέμμα της Οδύνης μού αρέσει
Γιατί γνωρίζω ότι είναι αληθινό −
Οι άνθρωποι δεν ψεύδονται στους Πόνους,
Μήτε και προσποιούνται, στο Σπασμό−


Τα μάτια μια φορά φεγγίζουν − κι είναι
Ο Θάνατος − που ψεύδος δεν χωρεί
Χάντρες πάνω στο Μέτωπο πλεγμένες
Σε γυμνωμένη γύρω Συντριβή.


[1862]

Μετάφραση: Άρτεμις Γρίβα







[Fr 982/J919]


Αν σταματήσω μια Καρδιά που πάει να σπάσει
Δεν ήρθα μάταια στη ζωή
Αν απαλύνω κάποιου την Οδύνη
Ή ηρεμήσω άλλου τον Πόνο

Ή βοηθήσω τον μισολιπόθυμο Κοκκινολαίμη
Να μπει ξανά μες στη Φωλιά
Δεν ήρθα μάταια στη ζωή.


[1865]


Μετάφραση: Λιάνα Σακελλίου









Από το βιβλίο «Emily Dickinson - Ποιήματα και Επιστολές», εκδ. Gutenberg, 2013.

Στις εικόνες:
Το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης των ποιημάτων της E. Dickinson (1890).
“Emily Dickinson”, κολάζ του John Morse, (2011).
“Emily Dickinson”, ακουαρέλα του Fabrizio Cassetta.
Ο τάφος της Έμιλι Ντίκινσον στο Άμχερστ της Μασαχουσέτης.
Η Σίνθια Νίξον ως Έμιλι Ντίκινσον στην ταινία “A Quiet Passion”.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου